Znaczenie dla polskiej kinematografii

        Jeden z najbardziej wszechstronnych i popularnych aktorów polskich. Wystąpił w wielu filmach fabularnych. W latach 70-tych stworzył wybitne kreacje jako tytułowy „Wodzirej” (1977) Feliksa Falka oraz „Amator” Krzysztofa Kieślowskiego (1979, Nagroda Aktorska na festiwalu w Gdyni), stając się czołowym aktorem tzw. Kina Moralnego Niepokoju. Wziął udział także w innych dziełach tego nurtu: „Bez znieczulenia” (1978) Andrzeja Wajdy, „Aktorzy prowincjonalni” (1978) Agnieszki Holland, czy „Szansa” Feliksa Falka (1979, Nagroda na Festiwalu w Gdyni).

Stworzył wiele niezapomnianych, charakterystycznych postaci i dał się poznać szerokiej publiczności w znakomitych rolach komediowych, gdzie spośród wielu na szczególne wyróżnienie zasługuje pamiętna rola Maksa w „Seksmisji” (1984) Juliusza Machulskiego, udział w „Kingsajz” (1987) tego samego reżysera, rola tytułowa w „Obywatelu Piszczyku” (1988) Andrzeja Kotkowskiego, komisarza Ryby w obu częściach głośnej komedii „Kiler” (1997 i 1999) Juliusza Machulskiego, czy wreszcie rola Szwejka w telewizyjnym serialu Włodzimierza Gawrońskiego (1995).

         W 1994 roku z powodzeniem zadebiutował po drugiej stronie kamery, reżyserując „Spis cudzołożnic”. Obraz spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem krytyków, jednak prawdziwą sławę przyniosły Stuhrowi zrobione trzy lata później "Historie miłosne". Film stał się przebojem polskich kin i zdobył wiele nagród na światowych festiwalach (m.in. podwójne Złote Lwy na gdyńskim Festiwalu i na festiwalu w Wenecji). W 1999 roku artysta zrealizował „Tydzień z życia mężczyzny”, po raz kolejny stawiając w centrum postać polskiego inteligenta (w którego wciela się zawsze on sam), tym razem jednak nieco ostrzej go atakując.  Udzielił także swojego głosu postaci Osła w polskiej wersji językowej popularnego filmu animowanego „Shrek”.

         Jerzy Stuhr jest laureatem wielu prestiżowych nagród, m.in. dwukrotnie, w 1989 i 1995 roku Nagrody Miasta Krakowa, w 1982 roku Nagrody Krytyki Włoskiej, a w roku 1998 prestiżowej nagrody Narodowego Syndykatu Włoskich Dziennikarzy Filmowych - Nastro d'Argento dla najlepszego twórcy europejskiego. W 2008 otrzymał Złotą Kaczkę, zostając najlepszym aktorem komediowym stulecia.

         Od 1972 roku jest wykładowcą w krakowskiej PWST, a w latach 1990-1997 i 2002-2008 był rektorem tej uczelni. W 1994 roku uzyskał tytuł profesora w dziedzinie sztuk teatralnych.
Od 1998 roku jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.

Na podstawie stron internetowych:

http://film.wp.pl/id,199,name,Jerzy-Stuhr,osoba_biografia.html?ticaid=1a88e

http://film.onet.pl/oficjalne/stuhr/b01.html

http://www.filmweb.pl

http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/8/stuhr

http://www.filmweb.pl/person/Jerzy.Stuhr

opracowała Mgr. M. Krzempek.

Filmografie

herec:

1971 Trzecia część nocy, jako laborant

1976 Blizna, jako asistent Bednarza

1976 Spokój, jako Antoni Gralak

1977 Wodzirej, jako Lutek Danielak

1978 Seans, jako Tomer Partyka

1979 Szansa, jako Zbyszek Ejmont, učitel dějepisu

1979 Amator, jako Filip Mosz

1981 Przypadek, jako aktivista ZSMP

1981 Wojna światów - Następne stulecie, jako advokát

1983 Seksmisja, jako Maksymilian Paradys

1984 O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji(O-BI, O-BA: KONEC CIVILIZACE), jako Soft

1985 Ga, ga: Chwała bohaterom, jako úředník

1985 Medium, jako Georg Netz

1987 Kingsajz, jako Szyszkownik Kilkujadek

1988 Dekalog X, jako Jerzy Janicki

1990 Deja Vu, jako Johnny Pollack

1991 Życie za życie. Maksymilian Kolbe jako Prałat

1993 Uprowadzenie Agaty, jako otec Agáty

1993 Trzy kolory: Biały, jako Jurek

1997 Kiler, jako Komisař Jerzy Ryba

1999 Kiler-ów 2-óch, jako Komisař Jerzy Ryba

2000 Duże zwierzę, jako Zygmunt Sawick

2003 Pogoda na jutro, jako Józef Kozioł

2003 Show, jako Szef stacji

2005 Doskonałe popołudnie, jako Andrzej

2005 Persona non grata

režisér:

1994 Spis cudzołożnic

1997 Historie miłosne

1999 Tydzień z życia mężczyzny

2000 Duże zwierzę

2003 Pogoda na jutro

2005-2006 Ryszard III

2007 Korowód