Osobnosti polského filmu

 

 

Krzysztof Krauze (1953)

 

 

 

Znaczenie dla polskiej kinematografii    

      

      Krzysztof Krauze jest obecnie uważany za jednego z najbardziej wpływowych i popularnych w Polsce reżyserów. Jest typem artysty, który nie owija w bawełnę, ale przedstawia widzom zwykłą rzeczywistość. Ma na swoim koncie wiele filmów, które odniosły sukces. Jest ceniony nie tylko przez ludzi filmu, ale także przez zwykłego człowieka, który ma wrażenie, że reżyser go rozumie, bo takie są właśnie jego filmy – opowiadają o życiu i sytuacjach, które mogą dotknąć każdego.

 

      W 1999 roku zaczęło być o Krzysztofie Krauze głośno za sprawą filmu „Dług”, który opowiadał autentyczną historię o morderstwie, które popełnili dwaj mężczyźni, prześladowani i szantażowani przez gangstera. Film wywołał wiele dyskusji na temat działania w obronie koniecznej, ale także osamotnienia i strachu z tym związanego. Krauze podejmując ten temat wykazał się dużą odwagą.

 

      Dług” zdobył wiele nagród, wśród nich: Grand Prix – Złote Lwy Gdańskie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych i nagrodę dziennikarzy, Paszport tygodnika „Polityka”, Orły – Polskie Nagrody Filmowe za reżyserię i scenariusz.

      Ostatnim filmem, który odniósł tak wielki sukces jak „Dług”, był „Plac Zbawiciela” z 2006 roku. Film do bólu prawdziwy, przedstawiający historię rodziny, która wszystkie swoje pieniądze przeznacza na zakup mieszkania. Niestety developer bankrutuje, oni muszą sobie radzić dalej, a ilość długów stale rośnie.

 

      Reżyser nakręcił ten film wraz ze swoją żoną Joanną Kos–Krauze i zdobyli w zasadzie wszystkie najważniejsze Polskie Nagrody Filmowe w latach 2006/2007. Krzysztof Krauze oprócz tego, że jest wybitnym reżyserem, pisze także scenariusze. Próbował swoich sił jako aktor i scenograf, zrobił także zdjęcia do paru filmów. Jako dowód uznania dla jego pracy, redakcja dziennika „Życie” w 1997 roku przyznała mu tytuł „Człowieka Roku”.

 

Biografia

 

      Krzysztof Krauze urodził się 2 kwietnia 1953 roku w Warszawie. Jest synem aktorki Krystyny Karkowskiej. Trzykrotnie żonaty, obecnie jest związany z Joanną Kos–Krauze. Po szkole średniej dostał się na Wydział Operatorski PWSFTviT w Łodzi, który ukończył w 1976 roku. Po studiach był związany z wieloma Studiami filmowymi, takimi jak SE-MA-FOR, Studio im. Karola Irzykowskiego czy Zespół TOR. Przez rok (1979-1980) był członkiem Rady Programowej telewizyjnego "Studia Debiutów im. A. Munka", a także wielu stowarzyszeń filmowych. W 2001 roku został członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.

 

      Mimo że ukończył Wydział Operatorski, zawsze myślał o tym, by zostać reżyserem, z czym jak już wiemy, doskonale sobie poradził. Zadebiutował w 1976 roku etiudą filmową pt. „Pierwsze kroki”, jednak największą popularność przyniosły mu jego filmy fabularne: „Gry uliczne”, „Dług”, „Mój Nikifor” czy „Plac Zbawiciela”. Dzięki tym filmom stał się żywą legendą polskiej kinematografii.

 

      W 2005 odebrał jedną ze swoich licznych nagród – „Wielki FeFe” za „robienie swojego w filmie” na festiwalu „FeFe Felliniada” w Warszawie. Poza tym jest laureatem takich nagród jak: Polska Nagroda Filmowa – Orzeł w 2000 roku za film „Dług”, w 2005 roku za film „Mój Nikifor” i w 2007 roku za „Plac Zbawiciela”, czy też Złoty Lew na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych także za „Plac Zbawiciela”.

 

      Krauze otrzymał także w 2006 roku list gratulacyjny od prezydenta RP i Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie filmu.

Źródła:

http://www.filmweb.pl

http://www.filmpolski.pl

http://www.culture.pl

http://film.onet.pl

http://www.stopklatka.pl

http://pl.wikipedia.org

 

Opracowała Anna Parzniewska.

_____________________________________________________________________

 

Filmografia

 

Reżyseria:
2006 Plac Zbawiciela

2004 Mój Nikifor

2000 Wielkie rzeczy: System

2000 Sieć

2000 Gra

2000 Wielkie rzeczy: Sieć

2000 Wielkie rzeczy: Gra

1999 Dług

1997 Stan zapalny

1997 Fotoamator

1996 Gry uliczne

1996 Departament IV

1994 Ogrody Tadeusza Reichsteina

1994 Spadł, umarł, utonął

1994 Kontrwywiad

1994 Nauka trzech narodów

1993 Nauka na całe życie

1988 Nowy Jork, czwarta rano

1984 Jest

1984 Robactwo

1981 Dzień kobiet

1981 Praktyczne wskazówki dla zbieraczy motyli

1979 Dwa listy

1979 Deklinacja

1978 Elementarz

1977 Symetrie

1976 Pierwsze kroki

 

Scenariusz:
2006 Plac Zbawiciela

2004 Mój Nikifor

2000 Wielkie rzeczy: System

2000 Gra

2000 Wielkie rzeczy: Gra

2000 Wielkie rzeczy: Sieć

2000 Sieć

1999 Dług

1997 Stan zapalny

1997 Fotoamator

1996 Gry uliczne

1996 Departament IV

1994 Nauka trzech narodów

1993 Nauka na całe życie

1992 Źródło

1988 Nowy Jork, czwarta rano

1984 Jest

1981 Dzień kobiet

1981 Praktyczne wskazówki dla zbieraczy motyli

1981 Obliczenie

1979 Dwa listy

1979 Deklinacja

1977 Symetrie

Aktor:
1999 Kallafiorr jako Czlowiek, który zjadł ostatniego kalafiora

1972 Opis obyczajów jako Romeo

1972 Siedemset siedemdziesiąt siedem jako Chłopak

Zdjęcia:
1977 Symetrie

1976 Pierwsze kroki

1975 Królowa lalek

Scenografia:
1977 Symetrie