Osobnosti polského filmu
Krzysztof Krauze (1953)
Znaczenie dla polskiej kinematografii
Krzysztof Krauze jest obecnie uważany za
jednego z najbardziej wpływowych i popularnych w Polsce
reżyserów. Jest typem artysty, który nie owija w bawełnę,
ale przedstawia widzom zwykłą rzeczywistość. Ma na swoim
koncie wiele filmów, które odniosły sukces.
Jest ceniony nie tylko
przez ludzi filmu, ale także przez zwykłego człowieka, który
ma wrażenie, że reżyser go rozumie, bo takie są właśnie jego
filmy – opowiadają o życiu i sytuacjach, które mogą dotknąć
każdego.
W 1999 roku zaczęło być
o Krzysztofie Krauze głośno za sprawą filmu „Dług”,
który opowiadał
autentyczną historię o morderstwie, które popełnili dwaj
mężczyźni, prześladowani i szantażowani przez gangstera.
Film wywołał wiele dyskusji na temat działania w obronie
koniecznej, ale także osamotnienia i strachu z tym
związanego. Krauze podejmując ten temat wykazał się dużą
odwagą.
„Dług”
zdobył wiele nagród, wśród nich: Grand Prix – Złote Lwy
Gdańskie na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych i nagrodę
dziennikarzy, Paszport tygodnika „Polityka”,
Orły – Polskie Nagrody Filmowe za
reżyserię i scenariusz.
Ostatnim filmem, który
odniósł tak wielki sukces jak „Dług”, był „Plac Zbawiciela”
z 2006 roku. Film do bólu prawdziwy, przedstawiający
historię rodziny, która wszystkie swoje pieniądze przeznacza
na zakup mieszkania. Niestety developer bankrutuje, oni
muszą sobie radzić dalej, a ilość długów stale rośnie.
Reżyser nakręcił ten film wraz ze swoją żoną Joanną Kos–Krauze i zdobyli w zasadzie wszystkie najważniejsze Polskie Nagrody Filmowe w latach 2006/2007. Krzysztof Krauze oprócz tego, że jest wybitnym reżyserem, pisze także scenariusze. Próbował swoich sił jako aktor i scenograf, zrobił także zdjęcia do paru filmów. Jako dowód uznania dla jego pracy, redakcja dziennika „Życie” w 1997 roku przyznała mu tytuł „Człowieka Roku”.
Biografia
Krzysztof Krauze urodził się 2 kwietnia 1953 roku w Warszawie. Jest synem aktorki Krystyny Karkowskiej. Trzykrotnie żonaty, obecnie jest związany z Joanną Kos–Krauze. Po szkole średniej dostał się na Wydział Operatorski PWSFTviT w Łodzi, który ukończył w 1976 roku. Po studiach był związany z wieloma Studiami filmowymi, takimi jak SE-MA-FOR, Studio im. Karola Irzykowskiego czy Zespół TOR. Przez rok (1979-1980) był członkiem Rady Programowej telewizyjnego "Studia Debiutów im. A. Munka", a także wielu stowarzyszeń filmowych. W 2001 roku został członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.
Mimo że ukończył Wydział
Operatorski, zawsze myślał o tym, by zostać reżyserem, z
czym jak już wiemy, doskonale sobie poradził. Zadebiutował w
1976 roku etiudą filmową pt. „Pierwsze kroki”, jednak
największą popularność przyniosły mu jego filmy fabularne:
„Gry uliczne”, „Dług”, „Mój Nikifor” czy „Plac
Zbawiciela”. Dzięki tym filmom stał się żywą legendą
polskiej kinematografii.
W 2005 odebrał jedną ze
swoich licznych nagród – „Wielki FeFe” za „robienie swojego
w filmie” na festiwalu „FeFe Felliniada” w Warszawie. Poza
tym jest laureatem takich nagród jak: Polska Nagroda Filmowa
– Orzeł w 2000 roku za film „Dług”, w 2005 roku za film „Mój
Nikifor” i w 2007 roku za „Plac Zbawiciela”, czy też Złoty
Lew na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych także za „Plac
Zbawiciela”.
Krauze otrzymał także w 2006 roku list gratulacyjny od
prezydenta RP i
Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i
Dziedzictwa Narodowego w
dziedzinie filmu.
Źródła: Opracowała Anna Parzniewska.
_____________________________________________________________________
Filmografia
Reżyseria: 2004 Mój
Nikifor 2000 Wielkie
rzeczy: System 2000 Sieć 2000 Gra 2000 Wielkie
rzeczy: Sieć 2000 Wielkie
rzeczy: Gra 1999 Dług
1997 Stan zapalny 1997 Fotoamator 1996 Gry
uliczne
1996 Departament IV 1994 Ogrody
Tadeusza Reichsteina 1994 Spadł,
umarł, utonął 1994 Kontrwywiad
1994 Nauka trzech narodów
1993 Nauka na całe życie 1988 Nowy
Jork, czwarta rano
1984 Jest 1984 Robactwo 1981 Dzień
kobiet 1981 Praktyczne
wskazówki dla zbieraczy motyli 1979 Dwa
listy 1979 Deklinacja 1978 Elementarz
1977 Symetrie 1976 Pierwsze
kroki
Scenariusz: 2004
Mój Nikifor 2000
Wielkie rzeczy: System 2000
Gra 2000
Wielkie rzeczy: Gra 2000
Wielkie rzeczy: Sieć 2000
Sieć 1999
Dług 1997
Stan zapalny 1997
Fotoamator 1996
Gry uliczne
1996
Departament IV 1994
Nauka trzech narodów 1993
Nauka na całe życie 1992
Źródło 1988
Nowy Jork, czwarta rano
1984
Jest 1981
Dzień kobiet 1981
Praktyczne wskazówki dla zbieraczy motyli 1981
Obliczenie 1979
Dwa listy 1979
Deklinacja 1977
Symetrie Aktor: 1972
Opis obyczajów jako Romeo 1972 Siedemset siedemdziesiąt siedem jako Chłopak Zdjęcia: 1976
Pierwsze kroki 1975 Królowa lalek
Scenografia: |
|
||||
|
Sylwester Chęciński | ||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
Krzysztof Kieślowski | ||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
Władysław Pasikowski | ||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
Jerzy Skolimowski | ||||
|
Jerzy Stuhr | ||||
|
Andrzej Wajda | ||||
|
Zbigniew Zamachowski | ||||
|
|||||
|
|
||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|
||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||
|
|||||