Od 1969 r. występował na scenie teatralnej. Grał m.in. w Teatrze Powszechnym i Teatrze Narodowym w Warszawie. W 1971 roku rola Hamleta - zdał aktorski egzamin eksternistyczny. Zagrał w przeszło 180 produkcjach filmowych i telewizyjnych.

      Pięć filmów z udziałem Daniela Olbrychskiego było nominowanych do Oscara. Jego mistrzem i nauczycielem był Andrzej Wajda – zagrał w jego 10 filmach. Ostatnia duża rola artysty to Gerwazy w „Panu Tadeuszu” (1999).

      Współpracował również z Krzysztofem Zanussim czy Adamem Hanuszkiewiczem. Grał u boku wybitnych aktorów polskich i zagranicznych. Kilka lat, z powodu postępowania ówczesnych władz, spędził we Francji na emigracji (lata 80.). Jest właścicielem swojej własnej gwiazdy, która od 1998 roku znajduje się na deptaku łódzkiej Alei Gwiazd (ul. Piotrkowska). Grał także w wielu filmach zagranicznych na Węgrzech, we Włoszech, Francji, RFN i Rosji.

      Zdobył wiele prestiżowych nagród w kraju i za granicą. Najważniejsze to:

1971- nagroda za rolę pierwszoplanową w filmie „Brzezina” , Lubuskie Lato Filmowe   w Łagowie

1971 – nagroda za rolę męską w filmie „Brzezina” , Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Moskwie;

1974- nagroda za pierwszoplanową rolę męską w „Potopie”, Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni;

1974 – „Złota Kamera” miesięcznika „Film” w kategorii najlepszy aktor, za rolę w filmie „Potop”;

1975- nagroda aktorska za rolę w „Potopie”, Festiwal Ludzi Pracy w Czechosłowacji;

2003 – „Orzeł”, Polska Nagroda Filmowa w kategorii najlepsza drugoplanowa rola męska w filmie „Zemsta”.

Biografia

      Daniel Olbrychski urodził się 27 lutego 1945 roku w Łowiczu. Dzieciństwo spędził w Drohiczynie. Już od najmłodszych lat marzył, by zostać aktorem. Jego mama prowadziła w gimnazjum zajęcia teatralne, w których zadebiutował, mając osiem lat. Mając dwanaście lat, chciał zostać mistrzem olimpijskim w boksie, sprincie, a później również w szermierce. Swoje sportowe zapędy porzucił na rzecz zawodowego aktorstwa.

      Po przeprowadzce do Warszawy uczęszczał do Liceum im. Stefana Batorego, które pomyślnie ukończył. Jako absolwent liceum dostał się do studia teatralnego prowadzonego przez Andrzeja Konica. Z najwyższą ilością punktów przyjęto go do warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Studiów jednakże nigdy nie ukończył (nie uzyskał dyplomu), gdyż przeszkodziła mu w tym jego filmowa kariera. Dla kina odkrył go w 1963 r. Janusz Nasfeter, angażując do roli Korala w filmie "Ranny w lesie" według powieści Witolda Zalewskiego. Olbrychski miał wówczas 18 lat. Związał się z Teatrem Młodzieżowym TVP (1963-1964). Stał się wiodącym aktorem polskim młodego pokolenia, zdobywając pozycję zajmowaną uprzednio przez Zbigniewa Cybulskiego (tragicznie zmarłego) i spektakularnie przejmując po nim pałeczkę w filmie „Wszystko na sprzedaż”.

      Daniel Olbrychski to jeden z najwybitniejszych europejskich aktorów i równocześnie jedna z największych osobowości polskiego kina. W ankiecie „Polityki” na najważniejszych aktorów XX wieku zajął zaszczytne siódme miejsce.

      Był trzykrotnie żonaty: pierwszą żoną była Monika Dzienisiewicz, z którą miał syna Rafała (znany piosenkarz). Drugą żoną była Zuzanna Łapicka (córka wybitnego aktora Andrzeja Łapickiego), z którą miał córkę Weronikę. Od roku 2004 trzecią żoną jest Krystyna Demska.

      Źródła:

www.wikipedia.org

www.filmweb.pl

www.e-teatr.pl

www.film.wp.pl

www.filmpolski.pl

Uniwersalna Encyklopedia szkolna PWN – Warszawa 2003