Filmy v Klubu přátel polského kina

 

Hair

 

polsky: Hair

typ: dokumentární, krátkometrážní

rozsah: 17 minut

produkce: Polsko, 1971

režie: Marek Piwowski

scénář: Marek Piwowski

 

Naše definice: Film Hair przedstawia relację z konkursu fryzjerskiego, w którym rywalizują państwa byłego bloku socjalistycznego.

________________________________________________________________________________________

 

Komentáře členů klubu:

 

Ajsimka  ***

 

Film byl zajímavý a v mnoha pasážích i velmi vtipný. Myslím si, že byl točený tak, jak by celou akci pozoroval obyčejný divák, který by si všiml i takových věcí, jako je dlouhá noha jedné ze soutěžících. Líbilo se mi také, jak byl film sestříhaný, kdy pasáže ze soutěže byly prokládány méně důstojnými scénami nebo záběry, např. záběr na zpěváka, který si zajímavým způsobem mnul sako.

 

Paulina Juraszek      ****

Film Hair przedstawia relację z konkursu fryzjerskiego, w którym rywalizują państwa byłego bloku socjalistycznego. Ukazuje obraz typowy dla wszystkich publicznych wydarzeń, jakie miały miejsce w tym czasie. W hali, w której odbywa się konkurs czuć ducha przyjacielskiej rywalizacji między sprzymierzonymi państwami, atmosferę umilają piosenki wykonywane przez socjalistycznych „artystów”. Konkurs przebiega z wielką pompą - wszystko jest wyolbrzymione i przejaskrawione, co doskonale ukazuje Piwowski, kierując kamerę np. na osobę, o której się akurat nie mówi. Film świetnie odzwierciedla rzeczywistość tamtych czasów.

 

Poncza     ****

Hair Piwowskiego to kolejna ciekawa propozycja dokumentu. Wydawać się może, że to zwykły dokument nieposiadający żadnych wartości artystycznych. Moją uwagę zwróciła operatorka i zbliżenia. Piwowski koncentruje się na szczegółach, głównie ludzkiego ciała (zbliżenia rąk, nóg, brzucha), a zwłaszcza kobiecego (co chyba jest oczywiste).

Sfilmowany konkurs fryzjerski dla współczesnego widza może wydawać się zabawny. Dla mnie osobiście był. Większość dialogów, scen była przez swoją powagę dla mnie absurdalna, a co dalej za tym idzie, po prostu śmieszna, ale w latach 70. przecież te realia były brane całkiem na serio. Osobiście polecam większość dokumentów Piwowskiego.

 

Selma

Mam nadzieję, że fotoaparat się w końcu znalazł.